Luca is een babbelkous, altijd geweest. Ook in de klas (gelukkig maar) laat hij zich horen en wat leuker is (voor mij dan) ook na de klas. Daar waar ik met moeite een zinnetje 'verslag' kon krijgen na Jona's eerste schooldagen, krijg ik bij Luca hele verhalen te horen.
De hele avond lang duiken nieuwe details op over hoe zijn schooldag is geweest. Over 'zijn' kindjes en 'zijn' juffrouwen. Over de liedjes die hij nog niet kent, maar de andere kindjes wel al. Over de poppenhoek en de babypop waar hij mee gespeeld heeft, het meisje dat jarig was en drie jaar werd, de toverstaf van de juf waarmee ze een kist open toverde, over hoe de juf haar hand in klaspop Jules stak en hij dan kon praten, over hoe hij gevallen is en buiten gespeeld heeft en over op het bankje zitten en dan weeral op het bankje zitten en dan wééééral op het bankje zitten mama!
Ik luister en geniet van de mooie verhalen van mijn grote babbelkous.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Het lijkt me heerlijk om zulke uitgebreide verslagen te horen te krijgen van je kind! Ik wou dat Maxime ook wat meer vertelde...
heerlijk die verhalen, zeker als ze spontaan komen!!
Fijn, een kind dat verslag doet! Die van mij krijgen altijd spontaan geheugenverlies als ik ze vraag: 'Hoe was het op school?'
ik geniet daar ook elke dag van =) (behalve nu ff, ziekjes thuis..)
Een reactie posten