Over drie maand wordt Luca drie jaar en EINDELIJK kan het kind springen. Met twee voetjes van de grond dus. Want, hij kon dat dus nog niet en hield het tot voor een week of zo op een soort van huppelsprongetje. (En Jona sprong al met anderhalf, dus ik vond het allemaal wel erg lang duren. Gelukkig zei de turnjuf dat er wel nog zijn die niet kunnen springen aan 2énhalf)
Maar nu springt hij dus. Ontzettend fier van elk treetje en elk trapje onderweg zodat we toch wel dubbel zo lang onderweg zijn van huis naar school en terug :)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
oh hier ook zo! Amelie is met alles veel sneller als Pauline.
maar proficiat hoor :-)
da's ongelooflijk he hoe een obsessie dat precies wordt bij die kids: hier is het momenteel ritsen openen, sluiten en knopen openen, sluiten...
bravo luca, da's wel leuk dat gespring :-)
Een reactie posten