morgen gaat hij niet wenen

Na een minder goede start deze morgen gaf het ophalen weer goede hoop. Jona had gepraat zei de juf. Niet 'zomaar', maar omdat ze hem duidelijk gemaakt heeft dat ze weet dat hij goed kan praten en dat ze dat dan ook van hem verwacht. En kijk, bij een verlegen kind zou dat niet werken. Maar bij een kind wat zwijgt omdat hij daar zelf voor kiest, dus wèl en Jona sprak. (een beetje).

En hij bouwde ook nog en ging aan de slag met een grotere puzzel, waar hij morgen ook nog kan aan verder werken. En wat ben ik blij. Bij Jona zit een fijne lijn. Té streng en hij klapt dicht, maar losjes werkt ook niet. Gewoon simpele, duidelijke verwachtingen (zoals bij het praten) is net wat Jona nodig heeft.

Thuis kreeg ik ook nog uitleg over de kalender en de kleurtjes. Hij wist nu al dat het morgen een bruine dag is en vandaag een rode. Dat het gisteren geel was en dat er nog wat moest komen, maar dat was hij een beetje vergeten. Dat juf ook mooi kan zingen over kriebelmuisjes (denk dat het kriebelluisjes waren) en dat hij deze morgen verdrietig was omdat ik weg ging.

Het zou veel beter zijn als de mama's ook mochten blijven vindt onze kapoen :), maar morgen gaat hij niet wenen (benieuwd).