Dat ook Luca een klein bijdehandje is valt me meer en meer op. Nee, hij is niet verslaafd aan puzzelen of sorteren of reeksen maken zoals Jona aan 16 maand. Het is Luca's 'sociale intelligentie' (als dat al bestaat) die me versteld doet staan.
-Zoals dat hij op de kermis na één ritje al meteen snapte dat je de 'flosh' moet proberen pakken (terwijl ik dat bij Jona keer op keer moest uitleggen op ruim 2-jarige leeftijd). En dat hij ook zèlf vroeg om een kaartje te mogen vasthouden en dat dan ook meteen zelf aan de foorhouder gaf.
-Zoals dat hij in de winkel nog nooit kwaad is geworden omdat hij 'zijn' item aan de kassavrouw moet afgeven, maar dat hij gewoon rustig wacht tot hij het terugkrijgt. Dat hij überhapt snapt dat hij het gewoon terug zal krijgen. (Het heeft ruim 2,5 jaar geduurd eer Jona doorhad dat die vrouw dat heus niet wou afpakken)
-Zoals dat hij na 1 bezoekje aan de slager de 2de keer al meteen aan de kassa gaat staan en wacht tot ik betaald heb en dan heel lief 'namnam?' vraagt aan de slager. (Terwijl Jona wel vlees verwachtte, maar het lang duurde eer hij wist wanneer precies en dat zelf durven vragen zit er nog steeds niet in)
-Zoals dat hij vandaag in de winkel een pak spaghetti van me overnam en het in de buggy wou leggen en ik zei dat het eerst nog betaald moest worden en hij daarop meteen naar de kassa liep, tussen de mensen doorkroop en het pakje met veel geste op de toonbank plaatste. Rustig wachtte tot ik betaald had en het pakje vervolgens naar de buggy bracht. Op het kiddyboard kroop en de pasta in het netje stopte.
Ik stond erbij en keek ernaar. En ik vraag me af: Is dat 'gewoon' voor een 16-maander? Is Luca sociaal nu zo 'sterk' of was Jona gewoon 'zwak'?
donderdag, juni 5
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hey!
Ik vind het knap van Luca als 16 maandertje om dat allemaal te snappen en te doen. Jona was je eerste, en je weet niet wat te verwachten van een kind. Ik denk dat Jona eerder zwak was in zulke dingen als ik dat zo mag zeggen maar dat je dat nooit eerder opmerkte. Zo voelt het nu althans voor mij meisjes vs Seppe.
Jarenlang was ik me van geen kwaad bewust. Heel stillekes zijn me kleine dingen beginnen opvallen in/na de eerste kleuterklas. Maar het duurt even voor al die kleine dingen samen 1 geheel lijken te vormen en je een stapje verder durft te zetten (eind 2de kleuterklas). De meisjes lijken me nu soms zo super bij de hand, pientere dametjes maar blijkbaar zijn de dingen die ze kunnen "normaal" en was Seppe op die dingen net heel zwak maar is het me op zijn leeftijd toen niet opgevallen.
Ik wil hiermee niet zeggen dat Jona's problematiek gelijk is aan die van Seppe, begrijp me niet verkeerd alsjeblieft, maar jullie zijn ook al elders hulp gaan zoeken omdat het allemaal niet zo simpel ligt bij Jona. Ik herken alleen je gevoel van "hey, waarom Luca wel en Jona niet".
groetjes
Hey Annouk, ik begrijp wat je bedoelt :)
De hulp die we hebben, hebben we wel niet speciaal voor Jona ingeroepen. Was eigenlijk voor Luca die toen niet sliep of at naar behoren. EN ze is dan inderdaad wel blijven komen voornamelijk voor Jona (of mij, maar ivm Jona) omdat ze ook ziet dat Jona 'een specialleke' is.
Dat er een 'problematiek' is zou ik nu niet meteen zeggen, maar ik vind 'm wel meer en meer 'anders'.
Een reactie posten