Niet goed

Het ging niet goed deze morgen. Eigenlijk ging het gewoon slecht. En wat erger is, is had het voelen aankomen en kunnen voorkomen.

Het vorige vrijdag denk ik dat Jona niet zo vrolijk van school af kwam en maandagvoormiddag dat hij voor het eerst zei dat hij die dag niet naar school wou. Ik weet het aan 'verjaardagsstress' (ze zouden die dag zijn verjaardag vieren).

Maar ook dinsdag en woensdag en donderdag zei hij niet naar school te willen gaan. Eens op school liep hij echter zo de klas binnen en ook 's avonds was hij vrolijk en was alles 'leuk' geweest.

Alleen bleef hij dinsdagavond wakker tot 23u, en zat hij ook woensdagnacht te spoken en deze nacht was al niet veel beter. Slaapproblemen dus. En broekplassen, weeral. Er was 'iets' mis, dat wist ik al. En ik ben gisteren ook al bij de juf geweest, maar daar was alles nog ok.

Maar vandaag was het dus niet ok. Jona wou niet naar school, heeft onderweg gehuild, liep telkens de klas weer uit en bleef nadien ook tijdens het liedje huilen op de schoot van de juf. Met echte tranen, echt verdriet.

En ik voel me zooooo rottig. Ik had vandaag gewoon beter niet over school gepraat, gedaan alsof het al weekend was. Ook rottig omdat ik weer eens in het duister tast. Wat is er dit keer mis? Is het iets in de klas? In de refter? Op de speelplaats? Of mischien gewoon thuis? Is er ergens iets veranderd? Is hij gewoon moe?

Eén ding weet ik wel. Deze week is Jona's stap 1 (niet slapen, plassen en weigeren naar school te gaan) om duidelijk te maken dat er 'iets' is. En dit keer wacht ik NIET op stap 2 (niet meer eten, niet meer lachen, niet meer spreken,...) om hem thuis te houden.

Morgen is het weekend, 2 dagen om achter het antwoord te vissen en als het er niet uitkomt wordt het een verlengd weekend. Desnoods een week vakantie. Tot Jona spreekt of zelf terug naar school wil gaan.