Drukke dag

Gisteren werd een drukke dag. We kwamen voor het eerst terug samen met de moedergroep in de voormiddag. Heel gezellige en vruchtbare discussies, maar na een superkorte nacht ook heel vermoeiend. Tegen de middag wou ik het liefst terug in bed kruipen, maar we werden nog bij K&G verwacht voor Luca.

Luca werd natuurlijk helemaal goedgekeurd :) Hij meet nu 74cm voor nipt geen 10kg. Hij is dus 'gelukkig' niet meer zo veel bijgekomen dank zij zijn huidige lichaamsactiviteit. Dat hij kon kruipen, zich rechttrekken en aan't handje stappen deed de arts wel weer verwonderd kijken. De verpleegster lachtte eens en wist nog dat Jona dat ook al snel allemaal onder de knie had.

ZO doende kwam het gesprek dus toch weer op Jona terecht en tegen onze superlieve verpleegster Rita (jaja, er zijn ook goede verpleegsters bij k&g), die Jona intussen heel goed kent, durfde ik voor het eerst tegen een buitenstaander het woord 'ontwikkelingsvoorsprong' aankaarten en hoe dat zal gaan in de peuterklas. Zoals altijd was Rita één en al oor en verzekerde ze me dat ik geen spoken zag en dat ik het best heel goed kon opvolgen en de juf op de hoogte brengen.

Dat laatste is moeilijk. Heel moeilijk. Zomaar op de juf afstappen en zeggen wat Jona allemaal kan, kan algauw op stoefen lijken of wishfull thinking. We zijn dan toch maar naar school getrokken (je kan er maar beter vanaf zijn) en terwijl Jona bij de andere kindjes speelde kon ik de juf wat aftasten. Veel verder dan: hij kan moeiljke puzzels maken, ben ik niet gekomen. Zoals verwacht kreeg ik een 'we zullen wel zien' en 'het zal wel lukken'.

Jona heeft de namiddag meegedraaid met de juf (ze waren buiten aan het spelen) en het ging wel. De juf is heel lief en knuffelig, maar Jona niet :) dus haar pogingen om hem op te nemen waren tevergeefs. Na 20 minuten was Jona verdwenen, hij had een tussenpoort opengekregen en de juf is hem van de 'grote' speelplaats mogen gaan plukken. 'oei, tis een weglopertje' kreeg ik meteen te horen. Tja, Jona denkt dat ie groot is en de grote speelplaats ziet er wel leuker uit.

Het hele afscheidsritueel van bankjes zitten, boekentasje geven en papa's en mama's die komen vond Jona wel interessant. Daarna mocht hij nog even in het klasje spelen en rara, hij liep recht naar de puzzelhoek. Hij kreeg van de juf een puzzel die veel te makkelijk was, maar geen probleem. Ik gaf hem, een volgens de juf, heeeele moeilijke puzzel. Het was een ruimtelijke puzzel met 5 stukken ipv een legpuzzel. Jona heeft de stukken er met een half oog opgestoken en vergat de voetjes wegens Te makkelijk en het interesseert hem niet, volgens mij.

En voor dat laatste ben ik dus behoedzaam. Dat hij de gewone opdrachten zal krijgen, ze uit oninteresse maar half of niet gaat maken en dat dat zal opgevat worden als 'niet kunnen'. Of dat hij zich zal gaan misdragen.

Maar veel meer dan afwachten kan ik nu niet doen...

en na deze drukke dag ben ik dan ook om 20 uur onder de wol gekropen, maar ik ben vandaag nog even moe :p