En toen gingen we naar het bos
23 kindjes, 2 juffen en 5 (of was het 6)mama's. Om te spelen, te leren en fantaseren. Over de bomen en de blaadjes, de kabouters en de paddestoelen, de kastanjes en hun bolsters.
En de kindjes vonden het reuzeleuk en de mama's minstens evenzo. Jona heb ik nauwelijks 'gezien'. Die liep lekker zelfstandig, mama of geen mama. En toen de kleuters ook nog kabouter kwebbel zagen (jammer genoeg voor hen aangesloten bij een ander schooltje) werden ze helemaal enthousiast. Alleen Jona niet. Want 'ik ben wel een jongen. En ik wil een jongen zien. Ik wil kabouter plop zien!' En die schreeuwde dan de volgende tien minuten 'kabouter plooooooop!' ipv kwebbel...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wel ontzettend leuk dat je dat als ouder mee kan/mag beleven hé!
Een reactie posten