Nu Jona zo opvallend veranderd* is krijg ik dikwijls de vraag of we de testen dan nog laten doorgaan. Ik heb het me zelf ook afgevraagd. Of het wel nodig is.
Maar vermits we niet weten waarom hij het vroeger zo moeilijk had en geen garantie hebben dat hij niet ooit 'terugvalt' (want misschien zat hij gewoon slecht in zijn vel, misschien was het gewoon een hele erge peuterpuberteit, misschien gaat het nu zo goed omdat hij al een jaar meedraait en krijgt hij het dan terug moeilijk mocht hij ooit van klas moeten wisselen of een overgang maken van juf of van kleuter naar het eerste?) wil ik de testen dus wel laten doorgaan.
Ook als hij er 'normaal' uitkomt dan weten we bij eventuele problemen in de toekomst ook meteen waar we het niet moeten gaan zoeken.
Gisteren toonde Jona nog maar eens hoe 'relaxed' hij tegenwoordig is. Toen hij vroeg wat de icoontjes (die de testdagen voorstellen) betekenden zei ik dat hij naar Gent zou gaan om samen met een meneer turnoefeningen te doen en samen met een mevrouw woordspelletjes en puzzels zou maken. Ik had me voorbereid op een vorm van ongerustheid of vraag naar meer uitleg, maar hij lachte eens en zei: 'oh ja, dat vind ik wel leuk' en liep weer weg.
*Aan het begin van het schooljaar viel Jona's gedrag te kaderen binnen het ass-spectrum (richting Aspergersyndroom), maar intussen 'voldoet' zijn gedrag daar volgens mij niet meer aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten