Op weg naar huis vertelt Jona me dat de juf toch wel nèt hetzelfde boekje heeft voorgelezen als wat wij vorige week bij de bib hadden uitgeleend. Alleen leest de juf het wel anders voor, zo blijkt.
'Ja, jij leest dat wel verkeerd hoor mama.' zegt Jona op beschuldigende toon waarbij ik mezelf probeer te verdedigen met een 'of misschien lees ik het juist en de juf niet?'.
Jona bekijkt me of ik gek ben geworden en schiet me, met zijn ogen, nog nèt niet neer. 'De juf wééét dat wel hoor! JIJ zegt het verkeerd!' zegt hij boos en zet nu met net iets grotere stappen de tocht naar huis voort.
Tegen de juf kan niemand op want 'De JUF heeft dat gezegd' of 'De JUF doet dat zoooo'. En stiekem bedenk ik dat hij tegen de juf misschien ook zo bezig is over mij, maar dat zal wel ijdele hoop zijn...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Straks is h ij verliefd op de juf! :)
Wanneer ik boos zeg dat Maxime iets (=stouts) niet mag en er meteen moet mee ophouden, antwoord hij daar de laatste tijd altijd op: "van de juf mag dat wél".
Dus heel herkenbaar ;-)
Ze hebben toch een grote invloed op onze kids, nietwaar? (Soms vraag ik me een beetje af of dat wel goed is...)
:-)
tja en maar hopen dat het een juf is die veel "goede" dingen zegt he ;-)
hahaha hier gelukkig nog andersom! mama doet het goed en die juffies? prutsers ; )
Wees gerust, dat waait wel over!
Een reactie posten