Opmerkzaamheid

Jona is een kind die weinig vragen stelt (een eindeloze waarom-fase hebben we hier dus gelukkig niet gehad). Hij houdt het meer bij observeren en eigen bedenkingen. En voor mij wordt het steeds leuker omdat hij zijn ideeën ook steeds beter onder woorden kan brengen en ik zo mee kan kijken in een fascenerende wereldbeeld van een kleuter.

Ik vindt het fantastisch hoe hij dan zo nu en dan een 'vaststelling' maakt steeds beter lijkt in te zien hoe de wereld in mekaar zit en wat de oorzaken zijn van acties de we ondernemen. Oftewel het 'waarom' van de dingen.

Zoals toen hij eerder deze week vaststelde dat mayonaise wit is, maar zijn kom ook en dat dat eigenlijk toch niet hetzelfde wit is. En dat hij de mayonaise dus maar lichtgeel zou noemen, want als hij zijn hoofd zo schuin hield leek het toch ook wel een beetje op geel...

Dat twee witte dagen op zijn kalender toch wel heel verwarrend is, want HOE moet hij dan nog weten welke witte dag het is. En dat de 1ste witte dag toch gewoon beter oranje zou worden.

Dat we, als we buiten eten, toch veel sneller moeten eten, want dat alles veel sneller koud wordt dan binnen.

Dat de tekeningen in het boekje 'het lelijke eendje' helemaal niet klopten, want het lelijke eendje heeft in het boek een oranje snavel en jonge zwanen hebben een zwarte snavel en dus kan het dan toch niet uiteindelijk een zwaan zijn?

En zo nu en dan keert de opmerkzaamheid zich dan ook tegen mij natuurlijk:

Zoals toen hij zei dat ik maar geen rauwe eieren in de puree moest doen, want dat daar bacteriën in zitten (dat heb je zelf gezegd mama!) en anders zouden we ziek worden van de puree.

En dat je op je vingers HEUS wel tot dertig kan tellen (want ik had gezegd dat het maar tot 10 kon) en het me vervolgens bewees door gewoon drie keer beide handen te tellen.