Want tante S. kwam als reddende engel op de proppen. Voor de rest van het schooljaar zal zij instaan voor de opvang van Luca.
Vandaag ging hij voor de eerste maal en ik kon een heerlijk spelend kind ophalen. Hij had niet gehuild (zelf niet bij het afzetten), flink gegeten en mooi gespeeld met de kinderen van tante S.
Een wereld van verschil en zo kan ik vanaf nu zonder schuldgevoel naar de lessen gaan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
super! Voor jou en voor Luca
=) wat fijn!
Wat een last van je schouders seg! Leve tante S. :)
Een reactie posten