Er zijn duidelijk biologische aspecten aan bod gekomen in de klas.
Jona: 'mama, er zit hier iets in!' (wijst naar het midden van zijn romp)
Ik: 'ah? en wat dan? Jouw boterhammen?'
Jona: 'ja! Hier, das mijn MAAG!' (zegt hij kweet niet hoe fier van zie es wat ik hier weet)
'Luca, jij hebt ook een maag se. En mama ook en papa. Alle mensen hebben een maag.'
Ik: 'en waarvoor dient dat dan die maag?'
Jona: 'das gelijk een zakje. Dat ziet HIER in mijn buik en al mijn eten komt daarin.'
Ik: 'amai, en zitten er zo nog dingen in ons?'
Jona: 'ja... maar ik weet de namen niet se'
Toont dan een paar keer voor hoe je in-en uit moeten ademen en dat er lucht in zijn borstkas zit. En over hoe dat eten dan ook nog kaka moet worden, maar dat hij dat niet kan vertellen.
Enfin, ik heb dus wat opfrissing biologieles gekregen van een driejarige en buiten interessant was het vooral heel erg schattig :)
woensdag, januari 7
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Fran is zo een jaar geleden ook begonnen met; "er klopt iets in mijn buikje, dat zegt toeketoek, toeketoek." Grappig dat ze zo bewust worden van hun eigen lichaam!
=)
(maar wat is 'se' nou weer?)
@inge
'se' is een soort stopwoordje wat Jona dikwijls achteraan een zin gooit.
Luca's stopwoordje is 'eh'.
Een reactie posten