De stadsdiensten hadden zich nog eens nuttig gemaakt vandaag en allerlei activiteiten voorzien voor groot en klein. Muti stelde voor om Luca op te vangen en zo kon ik nog eens genieten van mijn grootste kapoentje (en hij van mij).
En dus gingen we samen fietsje rijden en sprinkasteeltje springen. En toen zag hij het reuzetouwenparcours en dàt MOEST hij natuurlijk ook doen. Gelukkig heeft Jona zijn lengte wat mee (want je moest 1m zijn) en deelnemen mocht. Stoer ging hij tussen de 'groten' staan, schoof netjes én geduldig mee in de rij (voor meer dan een uur) en telde de kindjes vóór hem af.
Stoer liet hij zich het harnas aantrekken, kroop de ladder omhoog, ging op de reling van de kiosk staan (hoog!) en sprong (beveiligd natuurlijk)om langs een lijn naar beneden te glijden.
Stoer klom hij vervolgens langs het touwladder weer naar boven en klom, hoog boven de grond en ondersteboven hangend terug naar de kiosk (nu ja, hij hield het toch wel een meter vol en kreeg toen nog wat hulp).
En vréselijk stoer en trots op zichzelf riep hij naderhand dat het gelùkt was. En dat hij NIET bang was geweest! ("alleen een klein beetje toen ik naar beneden ging, mama" fluisterde hij me in mijn oor... )
zondag, september 21
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
:-) soms ist toch echt een schatje he :-)
Een reactie posten