maandag, september 15

Aan de tafel

Ik weet niet hoe dat lukt in de schoolrefter, maar thuis kan Jona echt gééén 2 seconden stil zitten op zijn stoel. Het is al een wonder als hij een volle maaltijd OP de stoel blijft, of gewoon al eens 5 minuten op zijn achterwerk zit.

Jona komt wel aan tafel en meestal eet hij ook wel flink, maar tijdens de maaltijd hangt, ligt, staat, springt, schuift hij de hele tijd door. Elk klein dingetje rond hem is ook stukken belangrijker dan wat er op zijn bord ligt en dan gebeurt het dat hij eindeloos zijn vork bestudeert of achtereenvolgens een prinsesseboontje en een lepel door het gaatje in de steelpan stopt om zich dan af te vragen waarom het één er wèl door valt en het ander niet. En dan datzelfde experiment te herhalen met een vork of de lepel in de andere richting enz.

Of dan hij valt van zijn stoel (al dan niet met opzet) of hij zit plots op de grond met de stoel omgekeerd voor zich om te kijken of er ergens 'stoel' op staat. Of hij zit midden de maaltijd onder de tafel en als je er wat van zegt komt hij hélemaal uit de lucht gevallen. Nee, hij had het niet door dat hij van tafel was gegaan. "Ik was gewoon ne keer aan't kijken..."

En hij doet het ook echt niet met opzet. Hij verstoort het eten niet moedwillig en hij is meestal zelf heel vrolijk en opgewekt, maar lastig is het wel. En meestal kan ik er wel tegen, maar soms wil je gewoon een héél klein beetje rust en op die dagen wens ik dan dat hij toch nét iets minder op zijn papa zou lijken.

(Want papa slaagt er ook nauwelijks in een volle maaltijd aan tafel door te brengen...)

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Tja, als papa ook al niet de hele maaltijd kan blijven zitten...kinderen spiegelen zich constant aan hun ouders hè. Ik kan me best voorstellen dat zo een maaltijd met Jona vermoeiend is. Misschien es proberen om zo weinig mogelijk op tafel te zetten behalve de gevulde borden en bestek. Ach, je hebt wellicht zelf al vanalles geprobeerd ;-) Succes ermee!

. zei

Papa eet wel haast nooit mee met ons (door zijn uren), dus zoveel invloed heeft zijn voorbeeld daarin niet. 'T ligt eerder in de aard denk ik. Eten en toilet en zo, dat is gewoon niet belangrijk