Als 10-jarige was ik radicaal tegen het hebben van kinderen. Ik liet het aan iedereen weten: ik zou nooit kinderen baren. Ze waren vervelend en beperkend en niks voor mij.
Maar ergens in mijn puberteit heeft een geheimzinnig mama-gen zich in mijn lichaam genesteld. Ik wist wel zeker dat ik kinderen wou. En dat niet alleen, ik wou ze vroeg. Zo vroeg mogelijk. Ik wou een jonge mama zijn.
Ik BEN een jonge mama en mijn jongens zijn het allerbeste wat mij overkomen is. De avontuurtjes van Jona (1 juni 2005) en Luca (15 januari 2007)kunt u lezen op deze blogs.
3 opmerkingen:
nou, geef maar aan mij dan hahaha heel wat lekkerder dan een rijsttaart ! (sjatzieg hoor, hoe 'ie dat zo netjes ook brengt =)
Hij is normaal ook dol op aardbeien hoor :) alleen nogal zuur na dat zoete
Die "nee" in het begin is i-den-tiek hetzelfde als Nora haar "nee": grappig :)
Een reactie posten