Karakter: Luca is een vrolijke vent, rustig van aard maar dat wil niet zeggen dat hij ook daadwerkelijk 'kalm' is overdag. Hij heeft een sterke wil met bijpassende schelle stem om zijn ongenoegens meer dan duidelijk te maken. 'Neen' horen we hier al maanden, maar nu begint hij het 'uit principe' te zeggen. Zoals 'neen' zeggen als mama vraagt of je kaka in je broek doet zodat je verder zou kunnen spelen ipv die vervelende pamperwissel te moeten ondergaan.
Televisie kijken beperkt zich tot Bumba, Dora en Madagaskar (en DIE film kan hij hélemaal uitkijken, zo leuk vindt hij het). Doordat Luca zo dol is op Jona en zijn 'held' ook altijd wil nadoen is Luca intussen 'fearless'. Hij klimt, glijdt en loopt op alle mogelijke manieren en zelf enkele zeer pijnlijke valpartijen hebben hem nog niet kunnen intomen.
Sociaal: Totnogtoe is Luca heel open, maar stilletjes aan sluipt een 'vreemdenangst' erin. Hij zal net iets minder snel ergens binnen lopen. Net iets langer bij mij blijven staan en 'beschaamd' de andere kant op kijken. Voorlopig gaat die verlegenheid heel snel over en kan hij na 5 minuten al op allemans schoot zitten (als hij maar aandacht krijgt) en we hopen heel hard dat hij deze fase 'mild' doorloopt zonder volledig dicht te klappen (zoals Jona toen).
Voeding: Luca eet en drinkt perfect zelfstandig (al euh..8 maand of zo?), alleen is hij nogal kieskeurig. Hij verkiest nog steeds scherpe smaken en mergueze worstjes vindt hij hemels. Groenten eten lukt meestal pas in ruil voor stukjes vlees en aardappelen vindt hij helemaal niks. Boterhammen gaan wel vlot binnen, evenals kaas en hesp. 'Ijsje' en 'fuitsappe' vatten zo'n beetje samen waar Luca voor gaat als hij het voor het zeggen zou hebben. Tenslotte is er nog het fruit en daar is ons ventje gelukkig wel dol op met 'aadbei' (normaal gezien) op nummer 1, gevolgd door 'aangaang' (oftewel banaan).
Slapen: Eindelijk slaapt hij tot half 8! Al een week of zo, doordat hij nu ook pas om 20u gaat slapen. Tussenin komt nog ergens een dutje van een uurtje. Alleen is Luca niet altijd even moe en dat dutje wordt soms 'in slaap vallen op de zetel omdat ik niet wil slapen, maar toch moe ben'. Het ding wat ik het minst leuk vindt aan Luca's slapen is dat hij nog noooooooit vrolijk wakker geworden is! Daar waar Jona heerlijk babbelend kon ontwaken zit Luca altijd (ochtend of dag maakt niet uit)te huilen en te schreeuwen.
Grove motoriek: Hm, dat staat hiervoor al dus :) Gewoon vlotjes... Enkel de loopfiets is zo'n beetje 'ik wil wel, maar het lukt nog niet goed'.
Fijne motoriek: Loopt ook vlotjes. Kleuren en krabbelen kan Luca al een half uurtje rustig houden. Ook met Lego Duplo worden al aardig wat torentjes gebouwd (want Luca moet altijd doen wat Jona doet) en de insteekpuzzels hebben ook geen geheimen meer. Luca oefent zichzelf nu in het 'maken' van gewone legpuzzels. Het is te zeggen, hij haalt enkele stukjes los van Jona's grote puzzels en stopt die dan terug op hun plaats. Zonder inzicht dus nog, maar wel motorisch handig.
Spelen: Ik heb het geluk 'zelfstandige' jongens te hebben die zich heeeeel lang zelf kunnen bezig houden (of ze dat ook altijd willen is iets anders). Op een goede dag kan Luca een halve dag alleen in de weer zijn. Op een een slechte dag nog geen minuut. En dan is het 'draaaagen' en huilen geblazen. Zijn favoriet speelgoed blijven boekjes en hij heeft ontekt dat Jona oook kan 'voorlezen' en zo zitten ze soms samen een half uur rustig in de zetel. Verder doet hij graag mee met Jona. Blokken, puzzels, tekenen, 'alsof doen' in Jona's fantasiewereldje. Mama 'helpen' is ook altijd leuk natuurlijk :)
Taal: Luca verbaast mij in zijn taal. Het was al snel duidelijk dat hij 'duidelijker' sprak dan Jona en intussen gebruikt Luca zo'n 90 'echte' woorden die mits context toch wel heel verstaanbaar zijn. Met daarnaast nog een 40 'eigen' woorden en geluiden die wel voor ons, maar niet voor buitenstaanders te verstaan zijn (zo kan 'papa' een glijbaan, een schildpad, een papagaai, nijlpaard of gewoon papa zijn en betekent de klank 'ng' zowel boom, stoel en boem) Nu en dan gooit hij zelf eens twee worden tot een 'zin', maar erg veel is dat niet. Zinnen die ik of Jona gebruiken als 'vast geheel' zegt hij dan wel weer na. Zoals 'da past nie'. Verder 'tettert' hij wel de hele dag door met veel intonatie in een onverstaanbaar peutertaaltje die Jona dikwijls de slappe lach bezorgt.
Zelfstandigheid: Buiten het zelfstandig eten en spelen laat Luca zich nog gewillig aan- en uitkleden. Hier (voorlopig) nog geen gevechten daaromtrent. Al roept hij wel 'nee' en wil hij wel es wegrennen. Op het moment zelf is hij altijd vrij rustig. (en dat mag zo blijven hoor). Hij probeert dan wel weer telkens zijn boterham te smeren (nee dat lukt nog laaaang niet) en raakt ook overal aan en op. Gewoon even stoelen schuiven en klimmen...
Zindelijkheid: Nog niet. Hij kent het verschil tussen pipi en 'kaka doe', kent het potje en de wc en er is ook al wat ingeland. En soms vraagt hij om erop te gaan, maar meestal niet. En hij houdt nog steeds niet van natte pampers, maar intussen ook niet meer van pampers verversen en dus komt hij zich niet meer zo dikwijls melden. Nog niet voor meteen dus.
1 opmerking:
Heel leuk om lezen. Je tweede zoon doet het dus net als je eerste zoon: schitterend :)
Een reactie posten