Het was weer te denken. Het enige wat je als ouder niet in de hand hebt, is welke vrienden je kind uitzoekt. Er zitten er heel wat in Jona's klas waarvan ik graaaag zou hebben dat het klikt. Maar steeds als ik vraag wie zijn 'vriendjes' zijn komt hij met X en Y op de proppen. DE stoere jongens, het groot lawaai, zij die nogal eens uitvliegende handjes en voetjes hebben. Die voor de 'lol' andere kindjes pijn doen.
Jona ziet wel dat 'zijn vriendjes' andere kindjes kwetsen en hij weet ook wel dat dat niet mag. En ik hoop echt dat zijn medeleven de bovenhand houdt zodat hij niet gaat meedoen. Het zou niet de eerste zijn die bezwijkt onder groeps'druk'.
Ik sta aan de zijlijn en al wat ik doen kan is hopen en praten. Jona laten vertellen, luisteren en hem erop wijzen dat dat allemaal toch zo lief niet is. Dat hij daar beter niet aan meedoet, dat hij samen met X en Y misschien met de blokken kan spelen of in de zandbak.
Nooit gedacht dat ik me al zorgen (niet zo dat ik er van wakker lig hoor) zou maken over 'slechte vrienden'...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hmm. Heb je Jona al echt zien spelen met die "vriendjes"? Als ik aan Maxime vraag wie zijn vriendje is. Noemt hij ook de naam van zo'n "groot lawaai" en "stout" jongetje. Ook al weet ik dat hij daar helemaal niet mee speelt en dat dat jongetje hem zelfs al pijn gedaan heeft. Misschien is dat iets psychologisch, waarom ze de naam van die kindjes noemen. Ze maken indruk of zo. Kleutertjes weten volgens mij ook nog niet echt wat vriendschap is.
Zien niet, maar hij zegt wel dat ze samen dingen doen. Samen met de blokken spelen of van de trapjes springen of zo. En de juf ziet ze toch ook wel es samen, dus zal wel iets van in zitten.
voor Jona is een 'vriendje' gewoon diegene waar hij het vaakst dingen mee doet denk ik en waar hij inderdaad een beetje naar op kijkt veronderstel ik. Hij zal bijvoorbeeld zeker geen namen noemen van kindjes die hij echt NIET graag heeft. (zoals meisjes)
Een reactie posten