Moederdag

Jona bracht een gipsen handafdrukje mee. Alleen dacht hij om één of andere reden dat het eetbaar was en zette hij het op een krijsen toen ik het werkje wilde behoeden voor een nogal korte levensduur.

De verwarring bleek omtrent 'taart' te gaan waarbij hij dacht dat er taart in zijn pakje zat. Gelukkig liet hij zich vrij snel troosten met 'straks is er taart bij muti' en verliep de verdere ochtend betrekkelijk rustig.

Het handje op zich vind ik wel mooi, maar veel werk voor de juf vooral. Terwijl dat niet per sé nodig had geweest. Iets meer inbreng van de kindjes en wat minder van de juf (mocht voor mijn part zelf een tekening zijn) had de juffen heel wat stress bespaard. (ah, ja want zo 60 à 70 handjes maken...)Als ik nu aan Jona vraag 'heb jij dat gemaakt' zegt hij 'neen' en hij heeft waarschijnlijk nog gelijk ook :) Gelukkig zat er nog een liedje aan vast wat Jona dan toch ook nog heel mooi gebracht heeft.