Als tweede kind is Luca sneller weg met sommige dingen. Eén van die dingen is het beschermgedrag.
Het heel snel alles vastnemen en beschermend tegen je aanhouden, terwijl luid 'mij!' roepend wanneer grote broer zich in een straal van minder dan een meter van je begeeft.
Of het grote-broer-de-schuld-geven-gedrag. Maakt überhapt niet uit of die ook werkelijk iets gedaan heeft. Maar als mama in de buurt komt, dan ga je gewoon heel zielig staan huilen en 'pij!' en/of 'Noooonaaaa! schreeuwen hopend dat mama zich over je ontfermt. Grote broer verongelijkt achter je latend...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten