TWEE ijswagens stonden er aan de schoolpoort te blinken(nu ja, net iets verder, maar we moesten er toch langs). Daar ging het perfecte plaatje. Een opgewekte Jona -- die overigens alles had opgegeten in de refter en niet had gedut maar gespeeld -- had het lekkers meteen in het oog.
Het vervolg kan u al raden.
Met veel gekrijs en geween en 'ik wil een ijsje!', 'ik wil terug!', 'stopt e keer mama!' en heeeeel veeeeeel starende blikken zijn we dan toch thuisgeraakt.
Samen verloren brood maken kon de boel nog net redden, maar wat we met de andere dagen van de resterende twee maand aan verleiding gaan doen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Op een vaste weekdag thuis een bolletje ijs als dessert?
Of werkt dat zo niet bij Jona?
Denk niet dat het veel zou uitmaken. We hadden zelf ijs thuis en ik had hem gezegd dat als hij gewoon even flink kon wachten tot thuis dat hij thuis een ijsje kon krijgen. Maar zelf zoiets valt in dovemansoren.
Hoe waren we zelf als kind?! :) Zo'n ijskar heeft een grote aantrekkingskracht bij kindjes eh (en volwassenen).
Maar neen is neen natuurlijk. Misschien afspreken dat hij één keer in de week een ijsje van de ijskar krijgt?
Succes ermee! :)
Een reactie posten