Vakantie ten einde

Na 2 weken is het einde 'eindelijk' in zicht. Niet zozeer ik, maar Jona is opgelucht. Hij heeft er genoeg van en wil terug naar school. Zo zeer zelf dat hij gisteren zijn boekentasje maar alvast gemaakt heeft en voor alle juffen heeft hij er een tekening ingestopt. Het klasfilmpje wat ik aangekocht heb heeft hij tig keer bekeken en hij heeft zelf voorgesteld om terug naar de refter te gaan! (Hij mag proberen, maar ik ben zeeeeeeer waakzaam... )

Zoveel enthousiasme kan ik natuurlijk alleen maar verwelkomen, maar voor mijn part had de vakantie nog wat mogen duren. Het waren zalige weken in die zin dat Jona zich echt heeeeeel voorbeeldig heeft gedragen (over het algemeen toch). Hij was lief, beleefd, rustig, behulpzaam, speelde zelfstandig, heeft geen overdreven uitbarstingen gehad en leek plots weer een stuk 'groter'.

Ook in omgang en op sociaal vlak zie ik hem veranderen. In de speelotheek durft hij nu zijn zegje te doen, hij speelt beter samen met de anderen, is verdraagzamer, toont geduld en vraagt ook zelf of hij mag meespelen.

Hij kan nu ook alle cijfers tot 10 lezen en hoeveelheden herkennen en tonen op zijn vingers tot 5. Het vreemde is dat hij wel nog steeds geen getallenreeks juist kan opzeggen (dus 1,2,3, 4,...). en dus niet kan tellen, maar wel tot de juiste oplossing komt. Er zitten rare kronkels in dat hoofdje. Met lettertjes is hij ook nog altijd druk en door prentenboeken te bestuderen (hij had plots door dat onder elk plaatje het woord staat) slaagt hij erin enkele woordbeelden te onthouden en herkennen.

De vakantie was dus vruchtbaar, maar mooie liedjes duren niet lang en morgen is het dus terug school :) Jona zal blij zijn.