Sprongetjes

Soms staan kindjes even stil, soms gaan ze geleidelijk vooruit door te oefenen of even terug achteruit en soms maken ze onverwachte sprongetjes.

Ruime een maand geleden kon Jona de puzzel van 49 stukjes uit de kast helemaal nog niet maken, hij kon ook geen steekparels zetten en kon het boodschappenspel enkel met heel veel begeleiding spelen.

Nu kan hij dat wel. De puzzel gaat alsof het niks is (en hij heeft niet geoefend, die stond in de kast wegens te moeilijk), de steekparels lukken plots ook en bij het boodschappenspel stond ik verbaasd van de dingen die hij ineens snapt.

Dat als je drie gooit je dan drie stappen mag doen, maar dat elk vak maar één stapje is. Gewoon al herkennen dat drie bolletjes hetzelfde is als drie stapjes en drie vingers. De hoeveelheden telkens op zijn vingers tonen (heeft ie trouwens van school en vindt hij geweldig)de juiste winkel kiezen en dan ook effectief naar die winkel gaan, beurt kunnen afwachten, inschatten dat hij nu nog 2 of nog 3 stapjes nodig heeft tot de winkel en de dobbelsteen stiekem op 2 of drie proberen draaien. Snappen dat iemand wint en iemand verliest.

Er zit meer in zo'n spelletje dan je denkt :) en in dat koppie van hem ook trouwens.