Met een koekje en tv blijven ze wel zitten :) Doe ik bij Jona ook altijd zelf, dus intussen gaat het al veel sneller. En bij die kleintjes is dat toch niet zo erg als t es wat scheef is :p
Als 10-jarige was ik radicaal tegen het hebben van kinderen. Ik liet het aan iedereen weten: ik zou nooit kinderen baren. Ze waren vervelend en beperkend en niks voor mij.
Maar ergens in mijn puberteit heeft een geheimzinnig mama-gen zich in mijn lichaam genesteld. Ik wist wel zeker dat ik kinderen wou. En dat niet alleen, ik wou ze vroeg. Zo vroeg mogelijk. Ik wou een jonge mama zijn.
Ik BEN een jonge mama en mijn jongens zijn het allerbeste wat mij overkomen is. De avontuurtjes van Jona (1 juni 2005) en Luca (15 januari 2007)kunt u lezen op deze blogs.
5 opmerkingen:
amai knap gedaan! dat durf ik zelf niet zulle...
en bleef luca een beetje zitten?
Heb je dat echt zelf gedaan? Chapeau!
Met een koekje en tv blijven ze wel zitten :)
Doe ik bij Jona ook altijd zelf, dus intussen gaat het al veel sneller. En bij die kleintjes is dat toch niet zo erg als t es wat scheef is :p
Mooi mooi, van wie hebben ze dat blonde eigenlijk?
euh.... ??? Dat weet ik ook niet. De grootmoeder van mijn man had heel blond haar. Ikzelf midden-tot donkerblond en Paul heeft bruin haar.
Een reactie posten