Blij vertrokken
met goede moed
flink de klas in
en dan
onverwacht
met tranen in de oogjes
de zaal weer in gelopen
om een dikke knuffel
een extra oppepper
terug naar binnen
en het ochtendlied leidde hem af
ik blijf achter
met een krop in de keel
en zin om te janken
om die 5 seconden verdriet
wat een soft ben ik toch
:)
3 opmerkingen:
Op een dag draaien ze zich weg van jou en kijken niet meer om en je weet wat het betekend: " allé tot later... misschien ... als je nog eens in mijn schema past..."
Dan voel je je een soft want blijkbaar ben jij alleen met dat gevoel, je toont het niet maar het is er!
Oh ik ben ook klein geweest denk ik dan, nu ja ik was al drie jaar toen ik "echt" naar de kleuterschool ging en trust me twaren allemaal kleuters:) hij zal dat binnenkort ook wel beseffen...
kzag twee beren omg als ik daaraan denk: "onnozelaars dacht ik toen...beren die broodjes smeren lol" kwil maar zeggen: tgaat wel over dat geween alleen wordt hij misschien te serieus dan...
btw: jona's papa hier
Een reactie posten