Papa, voor papa

Jona tekent haast nooit meer. Hij wil niet, want 'ik kan da niet'. Het beeld in zijn hoofd past niet bij het resultaat en in zijn perfectionistische wereld kan dat niet. Tijd om daar iets aan te doen. Dus liet ik hem een zonnetje tekenen, een sneeuwmannetje, een step, allemaal dingen waarvan ik zeker wist dat hij ze kon. Alleen, een ventje dat wou hij niet. Tot ik zei dat papa toch wel superblij zou worden van een tekening speciaal voor hem.

Met een lach van oor tot oor heeft Jona toen 'papa' getekend. Voor papa.

Super toch :)