Met zijn 10,5 maand lapt Luca nog alle regels aan zijn laars. Bordjes op de grond gooien, aan haren trekken, aan de knopjes van de verwarming prutsen,... 'Nee' staat nog niet in zijn woordenboek.
Hij merkt het wel aan mijn intonatie dat er wat schort en hij zal het wel leren mettertijd. In de 'boeken' staat dat je baby's en jonge peuters een verbod ontelbare keren moet herhalen omdat ze het na 5 minuten gewoonweg vergeten zijn. Maar daar geloof ik niks van.
Als Luca kan onthouden wie mama is en wie papa en wat een 'poes' is en kan zeggen dat hij 'edaan' heeft samen met het gebaar erbij en hij ook heeeeel goed kan onthouden waaar de koeken zitten en dat yoghurt lekkerder is dan broccoli... dan zie ik niet waarom hij na 5 minuten zou 'vergeten' dat iets niet mag.
Zijn pretoogjes net vóór het bordje weggekatapulteerd wordt verraden trouwens dat hij hééél goed weet dat er een reactie zal volgen. Het valse pruillipje en een herhaling van het gebeuren na 2 seconden doen me ook niet bepaald denken dat hij iets vergeten is.
Dat hij nog aan het ontdekken is of 'nee' werkelijk 'nee' blijft en wat die 'nee' juist inhoudt (het bord mag niet op de grond, maar misschien mag ik het wel gewoon leegkiepen?) dat is een feit. Maar vergeten? Niks daarvan.
zondag, december 2
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
eigenlijk zit daar wel iets in... stof om na te denken...
Een reactie posten