Verdacht stil was het hier dus toen ik het salon binnenkwam op zoek naar Luca. Veelzeggend was Luca's met confituur besmeurde, van oor tot oor lachende aangezicht. En het was niet enkel zijn gezicht wat onder het rode troepje zat. Ook beide handjes, zijn haartjes en kleertjes, de salontafel, de vloer, de zetel, de verwarming zaten onder de plakkeriger contfituur...
We hadden die morgen per uitzondering in het salon gegeten wegens te koud elders. Ik DACHT dat ik alles afgeruimd had, maar een halve pot confituur uitgesmeerd over mijn salon schreeuwde NIET DUS!
1 opmerking:
Zijn gezichtje :) Hij heeft er duidelijk veel plezier aan beleefd
!
Een reactie posten