Stokje

Tamara heeft me een stokje (te vergelijken met een kettingmail, maar bij blogs dus) toegeworpen. Ik was 'm hier en daar al es tegengekomen en had al zitten denken wat een moeilijke vragen het zijn en dat ik niet zou weten wat te antwoorden. En toen kreeg ik het stokje en ik heb dan toch maar heeeel hard mijn best gedaan om een ietwat deftig en aanvaardbaar antwoord neer te typen. Het gaat dus over het jaar 2007, enjoy.

3 bands en/of artiesten die je dit jaar hebt leren kennen

EUH....
De kinderen maken overdag zoveeeel kabaal dat ik nooit radio opzet, naar muziekclips kijken op tv doe ik ook al niet meer en ik heb geen radio in mijn auto. Ik vrees dus dat ik hopeloos achterloop wat betreft muziekkennis...

3 dingen die je hebt meegemaakt, gehoord,… en die je altijd zullen bijblijven

Welja, de geboorte van Luca was een redelijk onvergetelijke start van 2007. (Voor zij die het nog niet wisten. Luca liet uuuuuuren op zich wachten om dat op het enige moment dat ik volkomen alleen in de kamer lag totaal onverwacht te voorschijn te komen. Op 15 januari van dit jaar zat ik dus heel even alleen in een kamer met een hoofdje tussen mijn benen en de vraag of ik nu moest persen, niks doen of terugduwen...)

De dag dat ik Luca terug uit de crêche gehaald heb zal ik ook niet gauw vergeten.

En dat Jona een knikker ingeslikt heeft moet ie vast de rest van zijn leven nog aanhoren.

3 vreselijke blunders die je sinds dit jaar op je naam hebt staan

Blunders? Die maak ik nooit :)
Nu ja, toch geen 'vreselijke' denk ik. Ik ben wel es naar het kruidvat geweest op mijn pantoffels, naar de apotheek zonder handtas en dus zonder geld, de kindjes de verkeerde kleren aantrekken gebeurt ook wel es, pampers vergeten als we in de speelotheek zijn en Luca dan maar een poppenluier aan moeten trekken wanneer die gek* had, een vaatwastablet in de wasmachine stoppen, de speeltegels in de wasmachine stoppen waarbij de helft er half gesmolten terug uit is gekomen, een metalen deksel van een kookpot in de microgolfoven steken, Jona's haar knippen ziet er meestal ook nogal geblunderd uit.... Oh ja, tmoesten er maar drie zijn.

3 dingen die je héél stiekem ongelofelijk trots maakten

Goh, er zijn de vanzelfsprekende dingen zoals mijn kindjes natuurlijk. Daar ben ik heeeeel trots op.

Maar héééél stiekem trots ben ik wel een beetje op deze blog (en mezelf dus) omdat ik het toch al zo lang volhoud en ik toch een paaaaar niet-familie-lezers heb.

En dus ben ik heeel stiekem ook trots op mijn eerste toegeworpen stokje met dank aan Tamara.

Op mijn man ben ik héél stiekem ook trots. Hij heeft namelijk ontdekt dat hij ADHD heeft (dat wist ik al veel langer) en heeft het ook aanvaard en bestudeerd en zo zichzelf beter leren kennen.

Zo, mijn werk zit erop. Wie het stokje wil, kom maar halen. An heeft 'm nog niet gehad en de zondagskinderen mogen ook wel es hun best doen als ze daar ooit de tijd voor vinden.