Superleuk werd het, met z'n drietjes. Mama, papa en Jona voor het eerst nog eens samen zonder Luca. Een beetje exclusieve aandacht van mama en papa kan nooit kwaad en Luca werd intussen lekker verwend door Muti en bonpapa.
Jona mocht dan nog zo enthousiast zijn bij aankomst, eens aan het water had hij maar een klein hartje. Veel verder dan het peuterbadje zijn we niet geraakt. 20cm water was voor ons ventje meer dan hoog genoeg en een poging om dieper te gaan werd weggeroepen 'nee, kvind niet leuk!'. We zijn dus maar in het, overigens heerlijk warme, lage water gebleven.
Tot de laatste 10 minuten dan wel, want toen had hij de grote waterglijbaan in de gaten en daar wou hij wel es op. Samen met papa trotseerde Jona dan toch de diepere wateren (alles voor een glijbaan) en toen we weg moesten kwamen natuurlijk de traantjes. 'Mijn waaaaaterglijijijbaaaaannnnn....!'
Gelukkig was er buiten nog een speeltuin ter afleiding en na nog een half uurtje spelen konden we terug richting Luca, die zo te horen vooooorbeeldig is geweest.
Gelukkig maar :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten