We hebben er een vreselijke nacht op zitten. Jona is flink verkouden en ik had gisteren al zo'n voorgevoel wat betreft de aankomende nacht. Ik heb hem dan ook maar meteen bij me in bed genomen, wat ik met hem normaal nooit doe. En het was maar goed ook. Om 2u kreeg hij een eerste, hele hevige kroepaanval. Mijn ventje was echt in paniek en ademen ging heel moeilijk. Een kwartier heb ik hem gesust en gewiegd en toen ging het weer beter.
Nog twee opstoten volgden, maar gelukkig reageerde hij toen wat rustiger. Tussendoor werd er een beetje geslapen, maar ook niet bepaald rustig. En om 5u was Luca daar voor zijn ochtendmelkje. Gelukkig ging hij meteen weer slapen en tussen 5.20u en 7.20 heb ik toch heel even kunnen genieten van wat ononderbroken slaap.
Vandaag zijn we allemaal moe, kregelig, ziek, ....
2 opmerkingen:
ook hier een mama met wallen...
ook een ziek meisje...
hoewel het nu lijkt alsof we dat nooit zullen vergeten zal dat vlug uit ons geheugen weg zijn!
aja we zullen te moe zijn om het te onthouden! haha
lol
Een reactie posten