Luca is altijd een buikslaper geweest, maar tegenwoordig ligt hij toch liever op zijn rug. Zomaar van het ene moment op het andere. Alhoewel hij al een tijdje op zijn rug naast mij slaapt. In de vroege uurtjes, na het 'ontbijt' knappen we samen nog een uiltje in het 'grote' bed.
Misschien is hij het zo wel fijn gaan vinden en associeert hij rugslapen met bij-mama-slapen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten