Gisteren was Paul's eerste avondje vrij (hij geeft avondschool en het schooljaar is zo goed als afgelopen) en hij zou samen met mijn en zijn broer gaan fitnessen. Altijd eens leuk zo een avond onder mannen en het was hem gegund. Maar in de namiddag kreeg ik hoofdpijn en enkele uren later was het de meest vreslijke, meest pijnlijke hoofdpijn die ik ooit gehad heb. Mijn hele hoofd leek te ontploffen, mijn ogen zaten leken uit hun kassen geduwd, mijn nek deed pijn, ik was misselijk en duizelig. En toen ik ook nog koorst kreeg zag Paul zijn avondje uit al snel verdwijnen.
Hij ging om pijnstillers (want ik heb er hopen voor de kindjes, maar natuurlijk niks voor mij) en zei de plannen op. In plaats van een leuke avond kreeg hij de kinderen. En ze hebben het hem niet makkelijk gemaakt. Het avondritueel wat normaal 10 minuten duurt heeft meer dan een uur aangesleept.
Jona profiteerde van de situatie en kreeg papa zover dat hij 3 verhaaltjes voorlas. Papa mocht ook niet weggaan, nee hij moest in de kamer blijven. Luca kon door al het gepraat in de kamer ook niet slapen en besloot een rondje te gaan kriepen. Paul heeft Luca zelf nog even terug mee naar beneden genomen zodat beide kindjes konden afkoelen en uiteindelijk toch in slaap konden vallen.
Tegen die tijd had mijn (half) dafalgantje zijn werk gedaan. De hoofdpijn was veel beter en de koorts was weg en ik ben dan nog een uurtje terug naar beneden gegaan. Er werd nog even geopperd om toch nog weg te gaan, maar mijn ventje dacht dat het beter was thuis te blijven en zo zaten we dan nog een uurtje gezellig samen.
Ik zal heeeel hard mijn best doen het volgende avondje uit in topvorm te zijn :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten