

De voeding rond de middag werd een steeds grotere bron van frustratie omdat die qua hoeveelheid melk nooit veel oplevert. Ik ben dan druk in de weer met eten maken, eten, afruimen enz. Luca krijgt op dat moment dus nooit veel binnen, waardoor hij de volgende uren lastig is. Jona is op dat moment ook nogal prikkelbaar omdat hij wat moe wordt, of honger heeft.
Bovendien is Luca zogoed als altijd wakker tijdens het middagmaal en de laatste week werd hij behoorlijk 'ambetant' van ons te zien eten. Zwaaien met de armen, 'uhuhuh', enz. Om hem te sussen gaf ik dan een tutje, of liet hem es op een boontje sabbelen of gaf een lepeltje aardappel. En Luca vond dat allemaal lekker, maar wou meer.
Gisteren had ik het wel gehad. Luca was net na de bv nog even lastig als ervoor en ik had nog een potje fruitpap staan (één van de vele gratis stalen), dus we gingen ervoor. Het kind at alsof het niks was en het lepeltje kon niet snel genoeg gaan. En so be it. Luca is er klaar voor, I need a break en die twee weken vroeger zullen zijn darmen wel niet om zeep helpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten