Babbelgat

Ik weet het, ik heb er al zoveel stukjes over geschreven, maar ik kan het echt niet laten. De taalontwikkeling bij een peuter vind ik zo fascinerend en grappig. Zo leuk en verwonderlijk dat ik het toch nog maar eens ga hebben over ons babbelgat Jona.

Tegenwoordig spreekt Jona in zinnetjes. Soms hele lange zinnen, met woordjes hier en daar die ontbreken, met verkeerde vervoegingen, met haperingen of verkeerde volgordes. Nu en dan komt er es een heel mooi zinnetje uit zoals 'mama, ik heb geen saus...meer' en sommige zinnetjes neemt hij gewoon rechtstreeks over van ons.

In de ochtend hoor ik hele verhalen via de babyfoon. Over clowns die chocolade eten, krokodillen die weglopen, een schildpad die verstopt zit onder de dekens en Zwieber (uit Dora) die zijn tut genomen heeft. Aan fantasie ontbreekt het hem dus duidelijk ook niet :DGewone uitspraken worden grappig door een verkeerd gebruik. Zo roept Jona steevast 'wacht op mij!' naar zijn wegrollende bal. En alles wat uit het zicht verdwenen is is 'weggelopen'. Zo ook auto's, boten en vliegtuigen.

Hij neemt zichzelf ook heel serieus, waardoor ik in een deuk lig van het lachen. Zo zitten we in de auto en Jona moet in zijn stoel gaan zitten, maar treuzelt weer eens. Ik zeg dus dat we niet mogen wegrijden zolang hij niet in de stoel zit. Waarop Paul zegt dat dat verboden is. Jona kijkt op, zegt heel serieus 'oh, tis verBOden!' (zo van, als het verboden is dan zal ik het maar doen--ook al heeft hij geen flauw idee wat verboden wil zeggen) en kruipt gewillig in zijn stoel. Jona loopt in de tuin op een niet zo veilig plaats en Paul gaat er hem uithalen en waarschuwt hem dat hij zich daar pijn gaat doen. Maar Jona zegt 'nee hoor, ik kan nie vallen'. en als ik hem in iets verbeter (Jona zegt mol tegen een beer en ik zeg dat het een mol is) herneemt hij zich alsof hij het echt wel wist hoor, maar zich even versprak. (Ah, MOL! Nie beer, neeneenee)

Zalig