Pasen ging gepaard met chocolade. Heeeel veel chocolade. En natuurlijk vond Jona dat reuzelekker en natuurlijk vroeg Jona alle dagen om een stukje 'chocolat' of 'eitje'. En nu is de chocolade op en is het afkicken geblazen. Want Jona mag ze dan nog zo lekker vinden, ik koop er voorlopig geen meer. Neen zeggen is makkelijker als er simpelweg geen voorraad is.
Gelukkig kent Jona het verschil tussen klein/groot, veel/weinig en dus kan ik hem sussen met DRIE (zie je zijn ogen opensperren, amaaaaai zo veeeel )gezonde minikoekjes of een SUPERGROTE koek.
Ze zijn nog zo snel tevreden nu :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten