Een 1septemberlogje natuurlijk

Ze zagen het allebei heel goed zitten deze morgen en wij hebben dan ook geen traantjes gezien. Al is het volgens de juf even later dan toch tot Luca doorgedrongen dat hij er werkelijk alleen was, maar het verdriet zou van korte duur zijn geweest. (zo kort dat Luca er zich niks van herinnert, want hij beweert dat hij helemaal NIET heeft gehuild)

Hij is voor de rest heel flink geweest en helemaal niet beschaamd. Een spraakwaterval in grote tegenstelling tot Jona toen. Het dutje in de splaapklas had hem deugd gedaan, maar hij werd er wel wakker met een natte broek. Raar als je bedenkt dat hij al ruim een half jaar 'snachts droog is. Hopelijk was het eenmalig, want als hij tegen vrijdag nog natte broeken heeft wil de juf dat hij terug met een pamperbroekje gaat slapen en dat zou ik toch wel heel jammer vinden.

Op de vraag of Luca zijn schooldag nu leuk vond antwoordde hij heel sumier 'ja...soms' en thuis merkte hij toen, tot zijn bevreemding, ook nog op dat 'zijn' kindjes 'kriebelkrabbeltekeningen' mooi vonden. (en hopelijk gaat hij nu dus ook niet weer krabbelen in de klas)

Jona vond het gewoon leuk al waren er wel erg veel dingen anders. Een andere klas, andere klaspop (niet meer Jules),andere juf, andere speelplaats, andere speelzaal en andere liedjes. Hij maakte zich al zorgen over het niet kunnen slapen want 'mijn hersentjes willen altijd maar blijven denken over al die dingen', maar na een tiental minuten lagen beide jongens toch al in dromeland :)