Het idee achter de tekening

Kindertekeningen. Ze stellen niet altijd voor wat je denkt te zien.



Zo is tekening nr 1 geen kindje dat wandelt in de zon, maar een voorstelling van Luca die bang is van de grote spin die aan het plafond hangt.

Bij tekening 2 kon ik me dan weer helemaal niks voorstellen, maar dat is volgens Jona een schoen (het onderste deel dus, met een beetje goede wil) en een muis die in de schoen kruipt (de rest van het gekrabbel). "Want de muis is bang van Lara, want Lara (onze hond) bijt muizen altijd dood."

Tekening 3 zag ik Jona eerst heel 'mooi' kleuren met verschillende kleurtjes en toch enige pogingen binnen de lijntjes te blijven. Vervolgens werd het gezicht van de letter groen gekrabbeld en kwamen de krabbels aan de zijkanten. "De letter is een beetje bang van de geluiden die hij hoort van de tijger en de leeuw (de krabbels op kanten dus)"

Niet 'zomaar' krabbels dus, maar volgens tekenanalysten het onderbewustzijn van het kind wat zich uit in de spontane tekeningen. En ik zou het nog gaan geloven ook. Want heel 'toevallig' gaan alle tekening over 'bang zijn'. Zou het trouwens iets betekenen dat hij allerlei angsten aan anderen toeschrijft, maar nooit aan zichzelf?