'Grote' broer zijn is bijzonder. Een grote broer hebben is dat ook. En Luca kijkt heel erg op naar zijn eigenste GROTE broer. Hij aapt alles (tot vervelens toe) na, wil altijd mee spelen en hetzelfde doen en hebben.
Luca kan ook dikwijls op hulp rekenen van Jona's kant. Totnogtoe was het altijd Jona die dan toevallig in de buurt was, Luca zag sukkelen en spontaan kwam helpen.
Vandaag echter richtte Luca zich tot Jona. Luca's tutje was onder de zetel geraakt en hij kon er niet bij. Eventjes keek hij naar mij, maar richtte zich toen naar Jona.
'Ona tutte 'eg. Dàààààr! Ona hèlpen...' Jona had natuurlijk al lang gezien dat Luca's tutje onder de zetel lag, maar zat éigenlijk naar een filmpje te kijken. Maar nu Luca zich zo (voor het eerst) rechtstreeks tot hem wendde voor hulp kon je Jona gewoon ZIEN groeien. Apetrots en met zijn allerbeste grote-broer stem zei hij 'ik zal je tutje wel eens voor je nemen Luca' en toen hij er ook niet bijkon ging hij een borstel halen. 'Kijk, Luca dan moet je dat zoooo doen' (schuift borstelsteel onder de zetel en haalt het tutje ervanonder) legt Jona uit terwijl Luca hem in volle adoratie aankijkt.
En ik stond erbij en keek ernaar. Mijn hart overstromend van liefde en geluk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Broer(s) en zus(jes) hebben is leuk!
Geweldig toch, hoe ze elkaar in de haren kunnen zitten en elkaar tegelijkertijd eigenlijk niet kunnen missen!
Wauw, dat moet inderdaad een zalig moment geweest zijn!
dat lijkt me ook zeker een erg mooi moment om mee te maken!
Een reactie posten