Luca verveelt zich steendood zonder Jona. Het is overduidelijk dat het kind nooit 'alleen' heeft leren spelen. Eigenlijk was het mij nooit opgevallen, ik vond net dat hij heeeel goed alleen kon spelen. Maar in werkelijkheid is het het enthousiasme van Jona's spel die zich overzet op Luca.
Nu Jona weg is overdag hangt Luca de hele dag aan mij. Hij komt met boekjes aandraven, wil rondgedragen worden om vanalles aan te wijzen, komt hoedjes, maskers, brillen enz brengen die ik dan moet opzetten.
En natuurlijk wil ik daar een beetje in meegaan, het werd es tijd dat Luca wat ongestoorde aandacht kan genieten. Alleen moet ik toch ook nog iets gedaan krijgen en op die momenten staat Luca dan de hele tijd keihard te gillen, wat toch wel irritant is op den duur.
Op de rug dan maar weer. En terwijl Jona nog in een kubeba zat, kan Luca genieten van de modernere ergocarriër. (toch wat minder lastig voor mij)En alhoewel het eigenlijk nog lang geen dutjestijd was lag hij na 10 minuten tegen me aan te slapen en dat voor 2,5 uur!
Jammer genoeg was zijn humeur na het dutje nog niks verbeterd...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
amai wat heb jij moed!
ik bewonder je mama-inzet elke keer opnieuw...
maaike
Een reactie posten