Freinet, Steiner, Montesouri, Sudbury, Dalton, Jenaplan... Wat een 'geluk' dat ik niet in Gent of Brussel woon waar al deze verschillende onderwijsvormen en methodes, naast het 'gewone' onderwijs ook nog een optie zijn. Waarschijnlijk zou ik gek worden als ik een schoolkeuze zou moeten maken in een grootstad.
Aan de andere kant is het natuurlijk altijd wel een beetje jammer dat ik die keuze niet 'kan' maken bij gebrek aan aanbod. Het klassieke onderwijssysteem werkt, dat is onbetwist. Toch heb ik altijd al een dubbel gevoel gehad over ons systeem. Kinderen per leeftijd stoppen, iedereen hetzelfde handboek, iedereen dezelfde uitleg, dezelfde testen. Ik heb het er persoonlijk altijd een beetje moeilijk bij gehad. Het ene kind is nu eenmaal sneller/trager dan het andere en wat een goede leertechniek is voor de één is dat niet voor de ander.
Wat me zo aanspreekt in de methodescholen is het leefgroepensysteem. Twee of drie jaren samen stoppen waardoor leeftijden gemixt worden. Niet enkel de leraar is de 'grote informatiebron', maar de kleintjes kunnen van de grote leren, en de grote leren omgaan met kleintjes. Rappe kindjes kunnen sneller vooruit komen en tragere kindjes krijgen meer kans wat langer ter plaatse te trappelen zonder dat er 'gedubbeld' moet worden. Leerstof die er niet 'ingestampt' wordt volgens rigide handboeken, maar die flexibel is en op eigen tempo en volgens eigen manieren kan verwerkt worden. Geen puntensysteem, maar een meer leerlinggebonden evaluatie. Een 6/10 is immers weinigzeggend. Voor de één maar zwak, voor de ander al heel goed.
Eigenlijk zijn de gemengde groepen niet 'modern' lijkt me, maar eerder een terugkeer naar hoe het vroeger was. In de tijd van de vele wijkschooltjes werden klasjes gewoon gemengd om ze te kunnen vullen. Is het huidige klassysteem ingevoerd omdat het beter was voor de kindjes of is het gewoon zo gegroeid vanwege de steeds groter wordende scholen en het gemak van de leerkracht?
Hier werd de knoop intussen doorgehakt en Jona zal over een week starten in de peuterklas met de oudste peuters (dus niet het onthaalklasje). Hij heeft uiteindelijk zelf aangegeven dat hij die klas leuker vond dan de kleuterklas en 'leuk' krijgt nu toch nog voorrang lijkt me. Dus het zij zo.
Maar ik blijf het een vreemd iets vinden, die aparte peuterklassen. Wat kunnen peuters van peuters van leren? Als je wil leren, ga je dan niet bij iemand meer ervaren? Iemand ouder of wijzer, slimmer of meer ervaren? In deze structuur is de juf hun enige spiegel, laten we dus hopen dat het een goede juf is :)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten