Na de hoopvolle start in juni is Jona intussen nog steeds niet zindelijk. Erger nog: de laatste maand loopt hij gewoon terug de hele dag in pamperbroekjes rond. Zolang ik hem in zijn blote poep liet lopen, leek het goed te gaan. Met een broek aan ging het mis. Omdat hij zijn broek niet zelf kon uittrekken? Of niet op tijd? Of zich 'beschermd' voelde? Ik wist het niet. In elk geval, zelf zonder broek ging alles tegen begin augustus de mist in. Jona had gewoon geen zin meer en ik ook niet.
Ik wou vandaag toch eens testen in hoeverre het onkunde of onwil betreft. Ik liet Jona's pamper uit en zei 'je pamper is uit, dus als je pipi moet doen moet je op het potje gaan, anders wordt je broek nat.' Halverwege de morgen pipi in de broek zoals verwacht.
Toen haalde ik stickers tevoorschijn en een blad met 4 ruitjes en Jona kreeg een nieuwe broek aan. 'Jona, --zelfde uitleg als ervoor-- en voor elke pipi op het potje krijg je één plakkertje en als alle hokjes vol zijn gaan we samen verven'. Dat viel niet in dovemansoren en een half uur later kwam Jona me halen. Er zat pipi in het potje, Jona's broek was aan en niet nat. Dus: Jona had zijn broek uitgedaan, pipi gedaan en de broek terug aangetrokken.
En dat nog drie keer die dag tot hij mocht verven! Onkunde is dus al uitgesloten.
Een half uur na het verven is de pipi terug in de broek....
Wat moet ik daar nu mee? Is Jona dus gewoon te lui? Te opstandig? Te manipulatief? Moet ik verder doen tot hij opgeeft? Of gewoon wachten tot hij zelf besluit dat hij op dat potje wil gaan? Elke dag een superbeloning geven en het na de beloning toch weer de mist in zien gaan?
Ik weet het niet. Het zal op termijn natuurlijk wel in orde komen, maar intussen begint zijn tegendraadsheid me wel wat tegen te steken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
KAN IK GELOVEN!!!! IK BEN RAZEND BENIEUWD NAAR HET VERVOLG... ZODAT IK WEET WAT IK MOET ALS MIJN MEISJE DIE LEEFTIJD HEEFT :-) SUCCES!!!
In plaats van het belonings politiek toe te passen eens de straf politiek toepassen.Straffen is pijnlijk voor het kind (ook voor jou) maar het blijft langer in het geheugen dan een beloning.ZEKER bij "onwil" lijkt het mij beter aangewezen...
strafen is moeilijk omdat ik dat enkel kan doen als ik echt heeeel zeker weet dat het niet om een ongelukje gaat, maar om opzet. En dat is bij zindelijkheid niet makkelijk te zeggen.
En dan nog, welke straf? In zijn natte broek laten lopen werkt niet, zelf laten opruimen ook niet, in de hoek zetten daarvoor wil ik niet.
Het gaat allemaal niet in 1-2-3 hoor, dat zindelijk worden. Proberen niet in op te jagen en geduld te oefenen, al weet ik dat het niet makkelijk is. Mijn dochter heeft zeker een half jaar af en toe ongelukjes gehad.
Ik zou zeker niet straffen, ev. elke dag zo een beloning voorop stellen zoals je deed, en dan gewoon bravo doen als hij het doet, en de echte beloning af en toe weglaten.
Alleen met veel geduld gaat het vlot. Denk aan mij en alle andere mama's die ook al tientallen plasjes moesten opkuisen en natte broeken spoelen... ;-)
Veel succes!
Een reactie posten