8 maand

Luca is intussen de typische 8-maand-baby geworden. 8 maand staat zowat gelijk met ik-wil-bij-mama-zijn, ik-wil-niet-slapen, ik-wil-vanalles-maar kan het niet, ik-hang-mij-aan-broekspijpen enz...

Een redelijk 'lastige' leeftijd dus. Ik heb het nu veel drukker dan enige tijd geleden doordat Luca nu ook zijn portie aandacht wil. Mij gewoon even omdraaien kan al genoeg zijn om in huilen uit te barsten. Tevergeefs probeert mijn ventje dan maar tot bij mij te sluipen, maar zijn verplaatsingstechnieken verlopen nog niet bepaald vlot en effeiciënt.

's nachts doorslapen zit er nu helemaal niet meer in, want de knuffels die hij overdag moet ontberen (wat ik dus wel heel zielig voor m vind) komt hij in de nacht halen. Omdat ik mij wel wat schuldig voel over de geringe pakmomenten overdag geef ik toe en nog steeds brengt Luca dus het laatste deel van de nacht door naast mij.

Maar er is ook goed nieuws. Luca lacht nog steeds graag en veel en vooral op verplaatsing dan. Hij kan zich ook zelf rechttrekken aan spijltjes en handen en zo een tijdlang blijven staan, zelf met één handje. Het sluipen lukt wel, maar vraagt blijkbaar wel erg veel moeite en Luca is duidelijk op zoek naar andere tecnieken.

Eten gaat ook prima. Een boterhammetje banaan of craqotte als ontbijt gaat er vlotjes in. Van groentjes is hij nog steeds geen fan, maar fruit gaat binnen als zoete koek (koek zelf is trouwens ook heeeeel erg lekker) en ook tijdens het avondmaal lust hij nog wel een sneetje brood. Met het rapleyen heeft ons ventje geen enkel probleem, zelf rozijntjes, rijst en rice crispies vinden de juiste weg wel. Naast al dat lekkers blijft de mama-melk nog steeds een favoriet en bij mij drinken doet Luca zowat 6 keer per dag.

Luca heeft trouwens doorgekregen dat de borstvoedingen HET moment zijn waarbij hij heerlijk bij mij kan liggen zonder door Jona gestoord te worden en hij durft al wel es een sabbelmoment te nemen. Hij gaat dan als het ware haast doooood van de honger, maar eens aangelegd vleit hij zich knusjes tegen me aan, ligt wat te tutteren en bekijkt me met grote ogen en een zweempje glimlach rond zijn lippen. En ook ik geniet dan van zo'n kleine stiekeme knuffelsessie.