Edit

Het adres doorgeven via de blogadressen die dan hier vermeld worden is nu niet bepaald het meest briljante idee. Dus: wie wil lezen, gelieve je e-mailadres achter te laten (en maak duidelijk wie je bent natuurlijk).

Deze blog verhuist

WANT een blog moet persoonlijk kunnen zijn, moet kunnen dienen om verzuchtingen en beklag van zich af te schrijven, om gewoonweg losse, ongefundeenderde, niet-noodzakelijkerwijze dé juiste meningen te kunnen spuien.

De anonimiteit ben ik al lang verloren en té veel mensen (die mij persoonlijk kennen) blijken deze blog te volgen.

Vanzelfsprekend zal ik het nieuwe blogadres hier niet plaatsen en vanzelfsprekend zullen in de nieuwe blog fictieve namen worden gebruikt om gegoogel te gaan.

Wie wil meelezen op onze nieuwe stek kan hier een berichtje achterlaten met zijn/haar e-mailadres of blogadres en dan stuur ik dus het adresje door.

Hopelijk tot blogs (althans voor sommigen onder u)

Koersverandering

Na één jaar toegepaste psychologie ga ik toch voor een koersverandering. Voor zij die mij kennen kwam dit niet onverwacht, maar na maandenlang twijfelen en afwegen heb ik dan toch de knoop doorgehakt.

Ik wou sowieso richting onderwijs gaan, maar met toegepaste psychologie zou dat grofweg neerkomen op zorgcoördinator of clb-begeleider. Voor meer ambitieuze plannen zou ik namelijk een universitair diploma nodig hebben en dàt is nu wel niks voor mij.

En dus heb ik het gevoel dat ik maar beter volledig binnen het onderwijs kan gaan. Of het dan kleuteronderwijzer of lagere school zou worden heeft me nogmaals kopzorgen bezorgd, maar zie: ik ga voor lager onderwijs.

Het programma omvat 180 studiepunten waarvan ik 70 punten vrijstelling krijg (waaronder ook een vrijstelling voor het schrijven van een scriptie) Blijven dus nog 110 punten over die ik zal proberen spreiden over 2 én half jaar door in januari nog te starten.

Makkelijker zal het parcours er niet op worden, want terwijl het 2dejaar psychologie enkel uit examens bestaat is de opleiding onderwijs een aaneenschakeling van praktische opdrachten die vééél tijd in beslag zullen nemen. Het zal dus zeker tijdrovender worden, maar hopelijk ook leuker en doelgerichter.

Mag dit nog even blijven duren?

Jona's gedrag is weer heel wat veranderd de laatste weken en zoals altijd lijkt hij nu weer een stuk 'groter'. Hij gaat steeds meer op zoek naar verantwoordelijkheid en gaat er dan ook met trots mee om.

Hij staat helemaal alleen (en stilletjes) op en houdt zich beneden bezig tot wij ook opstaan. Hij voedert elke dag uit zichzelf de hamster en beleeft over het algemeen veel meer plezier aan de dieren dan een tijdje terug. Hij neemt al eens de tijd om Lara (de hond) te zitten aaien of om te praten tegen de hamster.

Natuurlijk wil hij ook zoveel mogelijk mama en papa helpen en toen we de ikeakastjes eindelijk opzetten haalde hij zijn hart eraan op. De hele tijd wil hij 'flink' zijn en vraagt daarin ook ontzettend veel bevestiging (ik doe dat goed he, ik ben braaf he enz).

Gisteren kwam hij me halen uit de keuken met de mededeling dat de woonkamer toch wel vies was en dat hij wel eens zou stofzuigen. 'Tkind had al het speelgoed al van de grond gehaald en op tafel gezet en is toen gaan stofzuigen (zelf achter de zetels!).

Kijk, dàt is nu eens een fase die voor mijn part nog een hele tijd mag duren :)

*En op dit moment rangschikt hij alle video's, dvd's en spelletjes

**hij is intussentijd ook helemaal geobsedeerd door het uit mekaar schroeven van alles waar vijzen aanzitten, maar dat hebben we dan maar gekanaliseerd naar 'enkel speelgoed wat stuk is'

OOPN

OOPN stond er linksbovenaan het zelfgemaakte boekje van Jona. Want daar moet je het boekje dus 'open' doen.

Ik vond het megaschattig :)