Nog steeds staat de kribbe in Luca's geheugen gegrift.
We hadden een gezellig praatje over school en kindjes en wat nog meer toen Luca plots de kribbe weer ter sprake bracht.
Dat daar ook kindjes waren. En mevrouwen. Dat er een lieve mevrouw was, maar ook stoute mevrouwen waaronder een mevrouw die hem in het park stak 'en ik was aan't wenen dat ik vast was. En ik wilde weg gaan. En ik was héél erg boos op die wauw. Die wauw moet in de kooi!'
Terwijl Luca dit vertelt is het opmerkelijk hoe emotioneel hij erbij wordt. Hij is
werkelijk nog steeds oprecht kwaad op die verzorgsters...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten