Luca is al een hele tijd erg bezig met gevoelens. Hij komt altijd spontaan vertellen dat hij geweend heeft om iets of dat hij boos was, maar nu weer blij.
Vooral nadat ik me kwaad heb gemaakt op Luca wil komt hij achteraf nog een hele tijd checken of ik al terug 'blij' ben.
Nadat hij het deze avond te bont had gemaakt mocht hij even tijd uitzitten in de zetel. Na een tiental minuutjes vroeg Luca me: 'ben jij nu terug blij?' en ik zei 'nee' en dat ik nog een beetje boos op hem was. Luca bekeek me eens goed en zei:'maar jij KIJKT niet boos hoor.'
En toen schoot ik natuurlijk in de lach zodat Luca triomfantelijk 'jij bent wèl blij!' riep.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Haha, ze hebben dat toch zo snel door he, als je maar doet alsof je boos bent ;-)
als ik met iets bezig ben (en geconcentreerd kijk) vraag isla ook regelmatig of ik boos ben, want jij kijkt boos mama :)
Een reactie posten