Je kan een kind zonder wieltjes leren fietsen als het zijn evenwicht kan houden, was mij gezegd door de andere mama's op school.
Nou, na anderhalf jaar op zijn loopfietsje zit Jona's evenwicht wel helemaal goed en we gingen het es proberen.
Zoals verwacht is Jona er fysisch toe in staat. Hij kon na een tien minuutjes al enkele meters helemaal alleen fietsen met mij naast hem hollend voor het geval dat.
Natuurlijk vraagt het veel concentratie van Jona's kant--je kan niet rustig rondkijken-- en draaien ging nog niet en het is lang (nog) niet zo simpel als gewoon rustig trappen op een fiets die niet kan omvallen.
Mijn idee is dat hij na nog 1 of misschien 2 keer oefenen er helemaal weg mee zou zijn. Jona's idee is dat er geen tweede keer hoeft te komen. Want het is 'moeilijk' en mèt zijwieltjes gaat toch ook?
Jona kennende zal hij wachten tot hij één van zijn vriendjes ziet fietsen zonder zijwieltjes en zal hij dàn pas zelf ook zonder wieltjes fietsen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
toch een speciaal karakterbaaske :-)
Ik heb ooit geleerd dat je kinderen kan helpen te leren fietsen door niet alleen de zijwieltjes maar ook de pedalen weg te nemen. In het begin gebruiken ze hun fiets dan als loopfiets, na een tijd vragen ze om de pedalen omdat het lopen niet meer leuk is.
@lichtindeduisternis: hij rijdt al anderhalf jaar op een loopfiets :) Het is niet dat hij het niet kan, hij wil gewoon niet meer omdat het niet meteen zo makkelijk gaat als met zijwieltjes. Hij kiest comfort
wij hebben het nog niet eens geprobeerd *schaam*
Ik heb het dit weekend ook voor het eerst geprobeerd. Mijn zoontje is ongeveer even oud en rijdt ook al lang en goed op zijn loopfiets.
Ik had eigenlijk verwacht dat hij het op 5 minuten ging kunnen, maar dat is niet het geval. Ik moet hem toch nog beetje vasthouden. We rijden wel binnen, dus niet zo snel en veel bochtenwerk. Maar hij vindt het wel spannend, en ik vermoed dat het niet lang meer duurt voor hij echt alleen weg is.
Een reactie posten