Het begon met Luca die nogal veel gegeten had en Jona die zei: 'kijk, Luca heeft precies een baby in zijn buik.'
En plots ging het over baby's en over hoe alleen vrouwen baby's kunnen krijgen en of ik niet nog een baby-zusje kon maken? Dat werd dus een 'no-no' en Jona ging dan maar verder met een filosofische 'alle mensen van de wereld waren ook eerst een baby hé?'
'En dan worden ze kindjes en dan (volwassen) mensen en dan mama?' Tja, dan? En ik vertelde dat mensen oud worden, nog ouder dan bomma en mémé en dat ze dan uiteindelijk dood gaan. En het heerlijke aan kinderen is dat dat allemaal zooo gewoon is dat Jona simpelweg antwoordde met 'ah ja, dan gaan ze bij de andere dode mensen. Allemaal samen. En dan kan je ze niet meer zien. En dan vliegen ze rond, daar heel hoog.'
En ik vond het een prachtig gesprek, maar vroeg me toch af waar hij dat laatste idee vandaan zou gehaald hebben?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Bijzonder is het hè, die gedachtenwereld van kinderen!
Een reactie posten