'Mama, ikke poes eten geven?' vraagt Luca naar goede gewoonte*. 'Ja hoor, geef de poes maar eten.' antwoord ik en verwacht dat Luca nu naar de zak met kattenvoer gaat. Luca loopt echter naar de koelkast. Trekt deze open en haalt er een rauwe wortel uit. 'Ga je nu de hamster eten geven?' vraag ik verbaasd. 'Nee, POES eten geven.'
'Maar Luca, de poes vindt dat niet lekker hoor zo'n wortel.' zeg ik dan. 'Poes worter WEL lekker!'
Luca begint zich druk te maken en met 'pick your battles' in mijn achterhoofd laat ik Luca die rauwe wortel dan maar aan onze ietwat vreemd opkijkende, wortel besnuffelende katten geven. En om ze niet helemaal op regime te zetten haal ik er dan alsnog zelf de zak kattenvoer bij.
'Kijk!' zegt Luca. En ik kijk naar de zak. 'Worteren!' En het kind heeft gelijk. Er staat een bundel wortels op de zak met kattenvoer. 'Poes eet graag worteren eh' zegt Luca dan nog maar es met zo'n blik van 'zie-je-nu-wel, jij-snapt-ook-nooit-iets-eh...'.
2 opmerkingen:
Zo'n oplettend baasje, jouw Luca. Die kinderlogica is toch fantastisch hé.
Kinderen zien veeeeeeeel meer details dan dat we soms denken. Ze blijven ons toch verbazen hè ;-)
Een reactie posten