Om één of andere reden werkt Luca's signaal voor het stoppen van urine-aanmaak tijdens de slaap uitstekend. Zelfs al baby al haalde ik hem dikwijls droog uit bed en nu dus nog. 5 keer op 7 laten we zo zeggen. En de plas die erin zit, als die erin zit is er waarschijnlijk eentje van 'savonds nog.
Maar goed, droog dus als ik hem uit bed haal en dus moet hij dan nog plassen. En intussen (een dag of 4) staat hij 'smorgens zelf te trappelen 'pipi doe!' en gaat vervolgens netjes op het toilet (met verkleinbril).
Hoe hij nu precies zijn plas moet lossen heeft hij nog niet helemaal door. Hij gaat meestal eerst zitten duwen en dan begin ik zo'n beetje te vertellen zodat hij ontspant en dan alsnog plast.
Ook overdag wordt hij lastig bij een aankomende plas. Begint te trappelen, 'pipi doe'. Gaat op het potje, duwt, gaat er weer af, er weer op enz. Te haastig om ook werkelijk iets te doen en de plas eindig dan meestal op de grond. (Maar in de zoo ging hij dan wel weer naar het toilet. Dat toilet lijkt beter te lukken waarschijnlijk omdat hij er daar gewoon niet na een halve seconde kan van springen?)
Nog leren relaxen dus :)
En hopen dat de nee-fase het beetje 'kunnen' niet helemaal teniet doet door 'niet willen'. (Zie natte broeken van Jona -- die by the way iets beter zijn vermits Jona ooook op de pot wil als Luca gaat!).
1 opmerking:
het is me wat he, zo op een potje moeten gaan ;-)
Een reactie posten