Na de pret in het park gingen we frietjes eten.
En toen 'moest' Luca en het wou maar niet lukken.
Hij zat op zijn stoel te draaien en 'kakaaa' te jammeren. Probeerde te drukken, maar stopte toen weer. Kon zo ook niet verder eten natuurlijk (en de mensen rond ons ook niet :p)
En dus vroeg ik, op puur geluk, of hij naar de wc wou. En hij zei 'ja'.
En ik speelde voor brilverkleiner (door achter hem te zitten) en Luca 'ging'.
Ha! Zomaar.
2 opmerkingen:
waaaw van creativiteit gesproken!!
hiep hiep voor luca!!
lol @ brilverkleiner :))
Knap hoor! Wat is Luca toch een pienter en snel baasje!
Nora had ook altijd moeite om 'kaka te doen', ze moest hard kreunen en duwen, vaak gepaard met pijn en het zweet stond op haar neusje. Maar sinds ze op het potje gaat, gaat het veeeel vlotter en zonder pijn. Omdat de hurkende houding alles vlotter laat passeren (en de pamper niets meer kan tegenhouden).
Een reactie posten